Elektrownię wodną Czarnocińskie Piece uruchomiono w 1906 roku. Do jej projektowania przyczyniła się firma Meyerów z Gdańska, przeprowadzając w 1905 roku m.in. badania hydrologiczne i niwelację geodezyjną górnego odcinka rzeki. Wierzyca w przekroju projektowanej elektrowni tworzyła wyspę, na końcu której wybudowano siłownię. Wodę Wierzycy spiętrzono betonowym jazem posadowionym na szczelnej ściance drewnianej. Brzegi umocniono również drewnianą ścianką szczelną. Jaz wyposażono w zasuwy drewniane podnoszone ręcznie za pomocą przekładni żeliwnych. Konstrukcja stopnia wodnego podobnie jak w innych obiektach z tego okresu była solidna i spełniała większość wymagań stawianych obecnie budowlom hydrotechnicznym. Obiekt został wyposażony w dwie pionowe turbiny Francisa o różnych przełykach instalowanych. Inwestorem była gmina Skarszewy i na potrzeby tej gminy, miasta i okolicznych majątków miała pracować nowa elektrownia. Do dzisiaj na elewacji budynku widnieje herb miasta Skarszewy.
W 1930 roku, w związku z dalszym rozwojem regionu, planowano dodatkowo zainstalować w elektrowni wodnej silnik diesla z generatorem o mocy ok. 150 KM, jednakże wojna nie pozwoliła urzeczywistnić tych planów. Po wojnie obiekt został odbudowany, a braki wyposażenia-uzupełnione.
Po II Wojnie Światowej EW Czarnocińskie Piece przeszła dwie znaczące modernizacje. Pod koniec lat 50 ubiegłego wieku, zdemontowano obie turbiny Francisa. Mniejszą komorę turbinową zamknięto, w większej natomiast, po zmianie profilu rury ssącej, zainstalowano turbinę Kaplana o mocy osiągalnej w istniejących warunkach piętrzenia wynoszącej 156 kW przy przełyku 6 m3/s. Turbina ta poprzez przekładnię napędzała generator synchroniczny.
W 1996 zakończył się kompleksowy remont części hydrotechnicznej elektrowni, polegający na odtworzeniu zniszczonych umocnień brzegowych, likwidacji wybojów poniżej obiektu i naprawie elementów betonowych jazu i wylotu z komory turbinowej.
W roku 2009 został wymieniony, całkowicie wyeksploatowany dotychczas pracujący hydrozespół. Został on zastąpiony nowoczesną jednostką składającą się z poziomej rurowej turbiny Kaplana, napędzającej poprzez przekładnię kątową generator synchroniczny. Przełyk instalowany turbiny pod istniejącym spadem H = 3,5 m wynosi Qinst. = 7,5 m3/s . Generatr przy maksymalnym przepływie turbiny osiąga moc 270 kW. Technicznie ze względu na wiek budowli oraz duże braki w archiwalnej dokumentacji technicznej obiektu, modernizacja części budowlanej była przedsięwzięciem bardzo złożonym i trudnym wykonawczo. Generalnym wykonawcą modernizacji części wytwórczej elektrowni była firma Gajek Enginnering z Gdańska, a części hydrotechniczno - budowlanej firma Intop.
Oprócz modernizacji hydrozespołu dokonano całkowitej wymiany układów i urządzeń elektroenergetycznych, automatyki, zabezpieczeń, zainstalowano automatyczną czyszczarkę krat oraz system nadzoru pracy elektrowni z automatycznym powiadamianiem o zakłóceniach i sytuacjach awaryjnych. Elektrownia przystosowana została do pracy automatycznej bez konieczności stałego nadzoru.
