Elektrownia Włocławek (na używanie takiej nazwy Spółka otrzymała zgodę Rady Miasta Włocławka) z mocą instalowaną ponad 160 MW i produkcją energii średnio 750 GWh rocznie, jest największą przepływową elektrownią wodną w Polsce. Wytwarzane jest tu ponad 20% energii elektrycznej powstającej w krajowych hydroelektrowniach. Pozwala to uniknąć spalania ogromnych ilości węgla i wszystkich związanych z tym niekorzystnych skutków ekologicznych. Hydroelektrownia we Włocławku jest jednocześnie największym obiektem OZE w Grupie Energa.
Pozwala to uniknąć spalania ogromnych ilości węgla i wszystkich związanych z tym niekorzystnych skutków ekologicznych. Elektrownia Włocławek jest w stanie zaspokoić potrzeby energetyczne wszystkich gospodarstw domowych w województwie kujawsko – pomorskim.
Elektrownia we Włocławku została oddana do użytku w 1969 roku. W elektrowni wodnej Włocławek zainstalowano sześć pionowych hydrozespołów z turbinami Kaplana typu PŁ 661-W-800, produkcji byłego ZSRR (Charkowskij Turbinnyj Zawod w Charkowie). Roczna produkcja energii elektrycznej w latach 1972-2019 waha się w granicach 588 do 1 102 GWh.
Systemy monitoringu
Obecnie przy obsłudze elektrowni pracuje 28 wysokokwalifikowanych specjalistów, w tym:
Zapora we Włocławku projektowana była jako element systemu stopni wodnych, a nie jako samodzielny obiekt. Celem optymalnego wykorzystania obiektu zakładano pracę szczytową, tj. wielokrotne uruchamianie hydrozespołów w ciągu doby i pracę poziomem wody górnej, w zależności od dopływu w rzece.
Utrzymywanie poziomu wody na dolnym stanowisku stopnia Włocławek przez następny stopień miało umożliwiać całkowite wyłączanie obiektu na kilka godzin i gromadzenie w ten sposób wody na godziny zapotrzebowania szczytowego.
Do czasu ukończenia kolejnego stopnia w Ciechocinku założono też konieczność przepuszczania przez całą dobę ustalonego minimalnego przepływu, gwarantującego niezbędne napełnianie koryta rzeki poniżej stopnia, co wymuszało pracę w godzinach kiedy energia była tańsza i w nadmiarze. Praca szczytowa i interwencyjna przewidywana była jedynie przy zużywaniu nadwyżek wody.
Stopień Ciechocinek nie powstał, a Elektrownia pracowała w ten sposób wiele lat, co doprowadziło do przyspieszonej erozji koryta rzeki poniżej stopnia, pociągając za sobą obniżanie się z roku na rok poziomów zwierciadła wody dolnej. Kolejne decyzje o pozwoleniu wodnoprawnym zakazały szczytowej pracy elektrowni, tj. przy zmieniającym się poziomie wody górnej.
Szczęśliwie zmiany te zbiegły się ze zmianami dobowego przebiegu zapotrzebowania na energię elektryczną - zaniknęły tzw. „doliny" i „szczyty" obciążenia - przepływowa praca elektrowni „na dopływie" jest pracą optymalną z punktu widzenia korzyści ekonomicznych.
Przy niskich przepływach w rzece, wielkość obniżenia koryta poniżej Włocławka przekroczyła już 3 m i wymusiła konieczność:
Są to znaczne utrudnienia eksploatacyjne, zmniejszające wyniki ekonomiczne. Mimo to Elektrownia produkująca tanią i ekologiczną energię jest wciąż ekonomicznie efektywnym zakładem.
