ul. Elektryczna 5
07-401 Ostrołęka
tel. + 48 29 766 20 00
fax. + 48 29 769 11 45
eeo@energa.pl
www.energaostroleka.pl
Spółka Energa Elektrownie Ostrołęka SA to największy wytwórca energii elektrycznej i cieplnej w północno-wschodniej Polsce. W skład Energa Elektrownie Ostrołęka SA wchodzą Elektrociepłownia Ostrołęka A i Elektrownia Ostrołęka B. Zgodnie ze Statutem podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż energii elektrycznej oraz energii cieplnej.
Energa Elektrownie Ostrołęka SA obecnie posiada koncesje wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki:
Historia ostrołęckiej energetyki rozpoczyna się w 1917 r., kiedy to zelektryfikowano miasto głównie dla rozwoju przemysłu tartacznego.
Po odzyskaniu niepodległości przystąpiono do odbudowy miasta, a odkładana budowa elektrowni została zakończona w 1928 r. W nowo wybudowanym budynku przy ulicy Mazowieckiej zainstalowano nowoczesny silnik Diesla. Wodę do chłodzenia silnika pobierano z wybudowanej w tym celu studni artezyjskiej. Już rok później elektrownię rozbudowano i zainstalowano silnik o mocy 300 KM oraz prądnicę o mocy 250 KW. W końcu 1930 r. Ostrołęka posiadała 9,8 km linii wysokiego napięcia, 1034 abonentów i 5800 zainstalowanych żarówek. W latach 1930-33 wybudowano elektrownię wodną małej mocy na Omulwi w Grabowie. Od 1933 r. dostarczano energię elektryczną już przez całą dobę, a nie jak poprzednio tylko w godzinach wieczornych.
Pierwszym powojennym zakładem przemysłowym Ostrołęki jest elektrociepłownia, która zgodnie z założeniami projektowymi wykonanymi w 1950 r. miała być budowana etapami w oparciu o urządzenia z NRD. Wstępny projekt zatwierdzono w 1952 roku. Projekt ten nie był jednak ostateczny. Już w czasie budowy postanowiono zrezygnować z urządzeń produkcji NRD i zastąpić je urządzeniami zamówionymi dla innych projektów:
Pierwszy turbozespół "Stal" o mocy 14 MW wraz z kotłem OP-100 oddano do eksploatacji 21 lipca 1956 r. Na Dzień Energetyka w 1957 roku uruchomiono drugi turbozespół "Stal". W 1958 r. uruchomiono trzeci i czwarty kocioł OP-100 i dwa turbozespoły "Lang-Ganz" o mocy 26,25 MW każdy. Pod koniec 1958 roku. Elektrociepłownia Ostrołęka dysponowała mocą zainstalowaną 80,5 MW.
W 1959 roku zainstalowano turbozespół "Lang-Ganz" o mocy 6,9 MW.
W miarę rozwoju Ostrołęckich Zakładów Celulozy i Papieru zaistniała konieczność dalszej rozbudowy Elektrociepłowni. W roku 1962 przystąpiono do budowy bloku technologicznego składającego się z kotła przepływowego 0PP-230 oraz turbozespołu "Lang-Ganz" o mocy 34,1 MW. Na koniec 1967 roku elektrociepłownia osiągnęła moc elektryczną 121,5 MW i cieplną 390 MW.
W chwili obecnej Elektrociepłownia Ostrołęka A jest wyłączona z eksploatacji.
Wzrost zapotrzebowania na energię elektryczną w północno-wschodniej Polsce spowodował rozpoczęcie przygotowań do budowy elektrowni kondensacyjnej dwublokowej o mocy 400 MW na terenie należącym do Elektrociepłowni Ostrołęka.
Wstępny projekt został wykonany przez Biuro Studiów i Projektów Energetyki „Energoprojekt" w Warszawie w 1966 roku.
Przewidywał on budowę elektrowni kondensacyjnej o dwóch blokach po 200 MW
W projekcie uwzględniono możliwość zainstalowania w przyszłości kolejnego bloku. Taką decyzję podjęto już w listopadzie 1967 roku.
Budowę Elektrowni Ostrołęka B rozpoczęto w 1968 roku od prac niwelacyjnych, a w kwietniu 1969 roku przystąpiono do budowy głównego budynku dla dwóch bloków energetycznych, który gotowy był w 1970 roku. Dalsza część budynku dla trzeciego bloku była gotowa w grudniu 1971 roku.
W nowej elektrowni zastosowano wiele prototypowych wówczas rozwiązań jak kocioł OP-650, kondensacyjne turbozespoły 200MW 13 K-200, czy lokalizacja elektrowni na małym, wąskim terenie.
W roku 1972 krajowe media zamieszczały relacje z budowy Elektrowni Ostrołęka B pod hasłem „600 MW na 600-lecie Ostrołęki” i po raz pierwszy w Polsce uruchomiono wszystkie trzy bloki w ciągu jednego roku. W grudniu 1972 roku nastąpiło uroczyste otwarcie Elektrowni Ostrołęka B szczególnie podkreślając oszczędności w budowie obiektu i zastosowanych technologii.
Tak powstała elektrownia relatywnie tania w budowie. W kolejnych latach wybudowano wiele obiektów i budynków pomocniczych, dzięki którym usprawniono jej eksploatację.